wilgen knotten

Wilgen knotten: mooi takkenwerk

Heerlijk vrij deze week. Nog geen werk, geen school, geen sportactiviteiten, geen agenda…. En dan ook nog overal gezelligheid. Ja, beste tuinblog-lezers, het moge duidelijk zijn: ik hou enorm van deze periode van het jaar. Zelfs in de zomer zijn er dagen dat ik naar de kerstvakantie verlang…….En hoewel wij verder zonder agenda deze vrije dagen vullen, hebben wij als het om de tuin gaat altijd wel één vast agendapunt: het wilgen knotten.

Groeikracht knotwilg

Ik heb twee rijen staan. Een rij langs de sloot en een rij langs de oprit. Wij knotten de wilgen om het jaar. Alle bomen zijn nazaten van de oude knotwilg die in onze tuin staat. Het stekken ervan is zó simpel, het kan niet mislukken. En dat hebben wij in ons startend tuin-enthousiasme dan ook in overvloed gedaan. Misschien iets té veel.

Want nu we een aantal jaren verder zijn, blijkt ook de immense groeikracht van de wilg. En kennen we dus ook het knotwerk dat er jaarlijks bij komt kijken.

 Mooi buitenwerk ….

Dit jaar waren de bomen langs de oprit aan de beurt. Het zijn inmiddels aardige ‘jongens‘. Er zit twee jaar hout op en dat zijn bij een knotwilg behoorlijke takken: 5 – 6 meter lang en sommige hebben een een doorsnede van 10 cm. Het zijn dus halve bomen die je eraf moet halen. Met een oude

Zwaar werk dat wel …..

Het is altijd mooi, maar ook wel zwaar werk. De takken zijn soms zo dik, dat je echt moet uitkijken als je het laatste stukje doorzaagt. Als de tak valt, wil je die niet tegen je hoofd krijgen met een nog draaiende zaag in je handen.

Afijn, ook deze keer ging alles weer goed. Al mijn vingers zitten er nog aan en de takken liggen netjes op een stapel om versnipperd te worden. En dat versnipperde spul gooien we straks weer op de ‘wilde border‘ onder de struiken.

Kaal en open

Het is wel altijd weer even wennen als alles eraf is. De tuin is dan ineens zo kaal en open. Maar kijkend naar de mooie witte stompen die elk jaar een grotere knot vormen én het verse zaagsel dat onder de bomen ligt, voel ik mij wel weer voldaan. En heel eerlijk, ook weer een beetje opgelucht dat de klus voor de komende twee jaar geklaard is. Dus na het werk altijd eerst een goede bak koffie met wat lekkers. Dat smaakt na zo’n stevige klus altijd nog nét ietsje beter. Alsof je het dan pas écht verdiend hebt.

Winterse groet,

Tuinblog