Rare kostgangers in de tuin

Soms ineens zijn ze er, de rare kostgangers. Op plekken waar je ze niet verwacht. Een spontaan struikje in de dakgoot, een braam in het kippenhok of een alsnog uitgelopen aardappel op de composthoop. Tegen dat soort gasten is natuurlijk maar een remedie: eruit trekken en weg ermee!

Maar, soms is de kostganger op zo’n bijzondere plek geland, dat je wel een oogje dicht moet knijpen. Eigenlijk is glimlachen als je langsloopt dan het enige dat je moet doen en voor de rest: laat maar even gaan en geniet van de levenslust en groeikracht op die rare plek. Zolang het gaat dan hé, want je wilt natuurlijk niet dat de gastheer er zelf aan onderdoor gaat.

Wat doet die taxus in mijn knotwilg?

Neem nou deze moedige taxusstruik. Hij vond zijn plek in onze grote oude knotwilg. Een knotwilg die ondanks zijn leeftijd en omtrek nog altijd zeer levendig is. Eigenlijk wordt hij elk jaar alleen maar mooier en mooier. Een jaar of vijf geleden waren het er nog twee. De bomen waren toen de hoofdrolspelers in een filmpje dat ooit in onze tuin werd gemaakt voor de website van Roy’s tuintips.

De taxus die er nu in de nog overgebleven knotwilg groeit, is kennelijk het gevolg van een vogel die, terwijl hij nadacht of hij het huisje erboven wel of niet zou nemen, even wat achter liet. En hij deed dat nét op dat ene holle plekje in de boom waar kennelijk een ondergrond ligt waar je wat mee kan als plant. Inmiddels is de taxus gesetteld en hij mag even blijven. Als hij te groot wordt, haal ik hem er wel uit en kan hij elders verder groeien.

Eenden penthouse

Een gast die hopelijk ook weer in de oude knotwilg langs komt, is de eend. Na het snoeien ontstaat bovenin de boom een geweldig mooie holle plek. Vorig jaar kwam ze hier tot onze grote verassing ineens broeden. Best wel hoog voor een nest leek me, maar goed, ze  zal het toch wel het beste weten. Daar ben je eend voor 🙂

Helaas had ze geen rekening gehouden met het geschreeuw van kinderen onder zich. Wij wisten niet direct dat ze er zat (het is haast onzichtbaar zo’n nest), dus voordat we het door hadden was het  alweer voortijdig verlaten. Wij zijn nog in de weer geweest met warmtelampen op de eieren, maar zonder succes helaas.

Hopelijk probeert ze het volgend jaar weer en blijft ze zitten. We zullen haar dan niet storen. Moet toch geweldig zijn om die eendjes naar beneden te zien springen?