Wat een verschijning is het, de Grote of Wilde Kaardebol (Dipsacus fullonum). Twee jaar geleden nam ik in de herfst op de kwekerij hier aan de overkant een uitgebloeide bloem vol zaad mee om in mijn tuin te proberen. Was het vorig jaar niets meer dan een plat hoopje bladeren, dit seizoen staan er inmiddels een paar imposante exemplaren in mijn tuin. Elke dag geniet ik van de aanblik van deze grote stekelige reus.
Kaardebol, overal stekels
De plant is dus tweejarig en kan 70–150 cm hoog worden lees ik op internet. Nou bij mij zijn ze zeker meer dan 2 meter inmiddels, lijkt het. Of ben ik nou aan ’t krimpen ?. En in het avondlicht tegen de zon is het silhouet echt een schitterend gezicht. En de stekels, die zitten overal. Op het blad, op de stengels en ook de bloem van de kaardebol is een grote stekelpartij. Dus je kan er beter met een boogje om heen lopen. En ook het knippen van wat takken voor in een vaas (één mooie stengel in een smalle vaas is al genoeg) doe je beter met handschoenen aan.
Waterkommetjes
En weet je wat ook zo leuk is. De bladen komen bij de stengel bijeen en vormen daar een soort mini-badkuip waar water in blijft staan. Wanneer de regen voorbij is en de wind waait, regelt de plant zo voor zichzelf toch nog wat extra water, dacht ik. Maar nu lees ik dat de plant de insecten die erin vallen gewoon zelf met behulp van bacteriën verteert en dus als voedingsbron gebruikt. Een vleesetende reus dus eigenlijk. Gelukkig geeft hij daartegenover andere insecten zoals bijen en hommels weer veel nectar terug!
De subtiele paarse bloemetjes van de kaardebol
De grijsgroene bloem heeft een paar sierlijke uitsteeksel om zijn bloem en de knop blijft lang zonder kleur. Dan ineens verschijnen er randen zachtpaarse bloemetje die als een soort lauwerkrans in het midden om de bloem heen lijken te zijn gelegd. Heel bijzonder.
Kaardebol zaait zelf uit
Ik heb ze nu voor het eerst in mijn tuin. En van de kweker waar ik de uitgebloeide bloem meenam, hoorde ik wel dat hij zich overal en nergens uitzaait. Dat ga ik dus proberen te voorkomen door op tijd de bloemen eruit te knippen zodat ik gecontroleerd weer een paar nieuwe exemplaren kan zaaien. En dan is het wel weer twee jaar wachten. Maar dat heb ik er graag voor over.
