Dakplataan: daar kan geen parasol tegenop!

Op vakantie bij het meer van Annecy zag ik een prachtige rij dakplatanen. Geweldig mooi zoveel van die bomen bij elkaar. Een jaar of vijf geleden zetten wij zelf ook twee gewone dakplatanen (Platanus x acerifolia) in onze tuin. Pal voor ons terras. We twijfelden even of dat slim was toen een tuinman ons wees op de allergische reacties die deze boom soms veroorzaakt. Toch hebben we ze neergezet en wij hebben er eigenlijk nooit spijt van gehad, deze bomen geven ons enorm veel plezier. Want met de steeds warmer wordende zomers is zitten onder een écht groen dak toch wel het allerlekkerste dat er is. Daar kan geen parasol tegen op! Hij waait ook niet om, wordt niet vies en filtert het zonlicht zo mooi.

De boom gaf ons kale en open terras geborgenheid en dat voelt prettig. Net als een kat die ook niet midden op een open grasveld gaat zitten, voelen ook mensen zich fijner als ze wat beschut zitten.

plataan-zomer

Dus wil je ook een plek in je tuin waar je lekker beschut en in de schaduw kan zitten, plant dan een dakplataan. Minimaal 4 meter en maximaal 6 meter uit elkaar. Bij ons staan ze jammer genoeg eigenlijk te dicht op elkaar. Maar, door snoei zorgen we dat ze elkaar niet raken en dat de border eronder nog volop zon krijgt.

Platanen kan je ook een zomersnoei geven

Wil je in de zomer toch meer zon op de plek waar je de plataan hebt gezet? Geen punt, ook in het zomerseizoen kun je dus gerust takken weghalen.  Ik snoei dakplatanen alleen en altijd volledig kaal in het late najaar. Een eenvoudige klus. Alle takken die naar boven groeien, knip je er in zijn geheel af. Een heerlijk klusje voor zo’n frisse dag in november.

Na de snoei begint het werk

Maar dan, het opruimen. Altijd het meeste werk na het snoeien én ook nog eens het minst leuke. Gelukkig heb ik daarbij hulp. Daar waar andere vrouwen voor hun verjaardag misschien een lekker luchtje vragen, vroeg ik een paar jaar geleden een hakeselaar, je weet wel zo’n een ‘takkenversnippermachine’. Maar daar word je als tuinier dan ook wel héél erg blij van. Onmisbaar ding vind ik het inmiddels. Ik hou nou eenmaal van praktische kado’s 😉 zullen we maar zeggen. Ze zijn er in soorten en maten.

Je krijgt mooi gemulched materiaal dat je weer kan hergebruiken. Ik gooi het grove spul niet tussen de fijne vaste planten, maar tussen struiken in een wat wildere border. De hele grond is er inmiddels mee bedekt en vogels wroeten continu in de – inmiddels luchtige – bodem.

En hé, dat voelt goed hoor, die kringloop der dingen in je eigen tuin.

Tuinblog